• 1. Старца не дакарай, а ўмаўляй, як бацьку; малодшых, як братоў;
  • 2. старых жанчын, як маці; маладых, як сёстраў, з поўнаю чысьцінёю.
  • 3. Удоваў шануй, сапраўдных удоваў.
  • 4. Калі ж якая ўдава мае дзяцей альбо ўнукаў, дык яны перш няхай вучацца шанаваць сваю сям'ю і аддзячвацца бацькам, бо гэта даспадобы Богу.
  • 5. Сапраўдная ўдава і адзінокая няхай спадзяецца на Бога і трывае ў маленьнях і малітвах дзень і ноч;
  • 6. а юрлівая раскошніца жывою памерла.
  • 7. І гэта ўмаўляй ім, каб былі беззаганныя.
  • 8. Калі ж хто пра сваіх і асабліва пра хатніх ня дбае, той выракся веры і горшы за нявернага.
  • 9. Удава ж няхай выбіраецца ня менш як шасьцідзесяцігадовая, якая была жонкаю аднаго мужа,
  • 10. вядомая добрымі ўчынкамі, калі яна выгадавала дзяцей, прымала гасьцінна дарожнікаў, умывала ногі сьвятым, пасабляла гаротнікам і была старанная ў кожнай добрай справе.
  • 11. А маладых удоваў ня прымай, бо яны, калі ўпадаюць у раскошу насуперак Хрысту, хочуць замуж;
  • 12. яны падпадаюць асуджэньню, бо адкінулі ранейшую веру;
  • 13. пры тым жа яны, не працуючы, прызвычайваюцца хадзіць па дамах і бываюць ня толькі гультайкі, але і пляткаркі, і цікаўныя, і гавораць, чаго ня сьлед.
  • 14. І вось, я хачу, каб маладыя ўдовы выходзілі замуж, радзілі дзяцей, кіравалі ў доме і не давалі праціўніку ніякае зачэпкі для ліхаслоўя:
  • 15. бо некаторыя ўжо збочылі на сьлед сатаны.
  • 16. Калі які веруючы альбо веруючая мае ўдоваў, дык павінен іх задавольваць і не накідваць Царкве, каб яна магла акормліваць сапраўдных удоваў.
  • 17. Прасьвітэры, якія служаць годна, вартыя адмысловага гонару, асабліва тыя, якія працуюць у слове і ў навучаньні.
  • 18. Бо Пісаньне кажа: "ня цугляй мызу валу, які малоціць"; і "хто працуе, той варты ўзнагароды сваёй".
  • 19. Скаргу на прасьвітэра ня іначай прымай, як пры двух альбо трох сьведках.
  • 20. Грэшнікаў выкрывай перад усімі, каб і астатнія страх мелі.
  • 21. Перад Богам і Госпадам Ісусам Хрыстом і выбранымі анёламі заклінаю цябе захаваць гэта зь бесстароннасьцю, нічога ня робячы з прадузятасьцю.
  • 22. Рук ні на кога ня ўскладвай пасьпешліва, і не бяры ўдзелу ў чужых грахах; трымай сябе чыстым.
  • 23. У далейшым пі ня толькі ваду, а спажывай крыху віна, дзеля страўніка твайго і частых тваіх немачаў.
  • 24. Грахі некаторых людзей яўныя і проста вядуць да асуды, а ў некаторых выяўляюцца пазьней.
  • 25. Гэтак сама і добрыя ўчынкі яўныя; а калі і не, схавацца ня могуць.