- 1. У адзін з тых дзён, калі Ён вучыў людзей у храме і зьвеставаў, падступіліся першасьвятары і кніжнікі з старэйшынамі
- 2. і сказалі Яму: скажы нам, якою ўладаю Ты гэта робіш, альбо хто Табе даў уладу такую?
- 3. Ён сказаў ім у адказ: і Я ў вас пра адно папытаюся, і скажэце Мне:
- 4. хрышчэньне Янава зь нябёсаў было, ці ад людзей?
- 5. А яны, разважаючы паміж сабою, казалі: калі скажам: зь нябёсаў, дык скажа: "чаму ж вы не паверылі яму?",
- 6. а калі скажам: "ад людзей", дык увесь люд паб'е нас камянямі, бо ён упэўнены, што Ян ёсьць прарок.
- 7. І адказвалі: ня ведаем адкуль.
- 8. Ісус сказаў ім: і Я не скажу вам, якою ўладаю гэта раблю.
- 9. І пачаў Ён гаварыць народу прытчу такую: адзін чалавек насадзіў вінаграднік і аддаў яго вінаградарам, і адлучыўся на доўгі час;
- 10. і ў свой час паслаў да вінаградараў раба, каб яны далі яму пладоў зь вінаградніка; але вінаградары, прыбіўшы яго, адаслалі ні з чым.
- 11. Яшчэ паслаў другога раба; але яны і гэтага, прыбіўшы і зганіўшы, адаслалі ні з чым.
- 12. І яшчэ паслаў трэйцяга; але яны і таго, пакалечыўшы, выгналі.
- 13. Тады сказаў гаспадар вінаградніка: што мне рабіць? пашлю сына майго любаснага; можа, убачыўшы яго, пасаромеюцца.
- 14. Але вінаградары, убачыўшы яго, разважалі паміж сабою, кажучы: гэта спадчыньнік; хадзем, заб'ём яго, і спадчына ягоная будзе наша.
- 15. І, вывеўшы яго вонкі зь вінаградніка, забілі. Што ж зробіць зь імі гаспадар вінаградніка?
- 16. Прыйдзе і загубіць вінаградараў тых і аддасьць вінаграднік іншым. Тыя, што чулі гэта, сказалі: хай ня будзе!
- 17. Але Ён, зірнуўшы на іх, сказаў: што азначае гэта, напісанае: "камень, які адкінулі будаўнікі, той самы зрабіўся каменем кутнім"?
- 18. Кожны, хто ўпадзе на той камень, разаб'ецца; а на каго ён упадзе, таго раздушыць.
- 19. І намышлялі тым часам першасьвятары і кніжнікі, каб накласьці на Яго рукі, але пабаяліся народу, бо зразумелі, што пра іх сказаў Ён гэтую прытчу.
- 20. І сочачы за Ім, падаслалі падступных людзей, якія прыкінуўшыся пабожнымі, падлавілі б Яго на якім-небудзь слове, каб перадаць Яго начальству і ўладзе правіцеля.
- 21. І яны спыталіся ў Яго: Настаўнік! мы ведаем, што Ты праўдзіва гаворыш і вучыш, і не зважаеш на аблічча, а праўдзіва шляху Божаму вучыш;
- 22. ці дазваляецца нам даваць падатак кесару, ці не?
- 23. А Ён, разгадаўшы злахітрасьць іхную, сказаў ім: што вы Мяне спакушаеце?
- 24. пакажэце Мне дынар: чыя на ім выява і надпіс? Яны адказвалі: кесаравыя.
- 25. Ён ім сказаў: дык аддайце кесару кесаравае, а Божае Богу.
- 26. І не маглі падлавіць Яго ў слове перад людзьмі і, зьдзівіўшыся з адказу Ягонага, замоўклі.
- 27. Тады падыйшлі некаторыя з садукеяў, што адмаўляюць уваскрэсеньне, і спыталіся ў Яго:
- 28. Настаўнік! Майсей напісаў нам, што калі ў каго памрэ брат, які меў жонку, і памрэ бязьдетны, дык брат ягоны павінен узяць ягоную жонку і адрадзіць семя брату свайму.
- 29. Было сем братоў: першы, узяўшы жонку, памёр бязьдзетны;
- 30. узяў тую жонку другі, і той памёр бязьдетны;
- 31. узяў яе трэйці, таксама і ўсе сямёра, і памерлі, не пакінуўшы дзяцей;
- 32. пасьля ўсіх памерла і жонка.
- 33. Дык вось, ва ўваскрэсеньні, катораму зь іх яна будзе жонкаю? бо сямёра яе мелі за жонку.
- 34. Ісус сказаў ім у адказ: дзеці веку гэтага жэняцца і выходзяць замуж;
- 35. а тыя, што спадобіліся дасягнуць таго веку і ўваскрэсеньня зь мёртвых, ні жэняцца, ні замуж ня выходзяць,
- 36. і памерці ўжо ня могуць, бо яны роўныя анёлам і ёсьць сыны Божыя, будучы сынамі ўваскрэсеньня;
- 37. а што мёртвыя ўваскрэснуць, і Майсей паказаў пры купіне, калі назваў Госпада Богам Абрагама і Богам Ісака і Богам Якава.
- 38. Бог жа ня ёсьць Бог мёртвых, а жывых, бо ў Яго ўсе жывыя.
- 39. На гэта некаторыя з кніжнікаў сказалі: Настаўнік! Ты добра сказаў.
- 40. І ўжо не адважваліся распытваць Яго ні пра што. А Ён сказаў ім:
- 41. як кажуць, Хрыстос ёсьць сын Давідаў?
- 42. А сам Давід кажа ў кнізе Псальмаў: "сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзі праваруч ад Мяне,
- 43. пакуль пакладу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх".
- 44. Дык вось, Давід Госпадам называе Яго: як жа Ён сын яму?
- 45. І калі слухаў увесь народ, Ён сказаў вучням Сваім:
- 46. Асьцерагайцеся кніжнікаў, якія любяць хадзіць у доўгім адзеньні і любяць вітаньні на сходах народных, сядзець наперадзе ў сынагогах, і ўзьляжаць наперадзе на гасьцінах,
- 47. якія паядаюць дамы ўдоваў і крывадушна доўга моляцца; яны прымуць тым большую асуду.
Ничего нет для сопоставления.
