Глава 7

  • 1. Імя добрае лепш за масьць дарагую, а дзень сьмерці - за дзень нараджэньня.
  • 2. Лепей хадзіць у дом жалобы па мёртвым, чым у харомы банкету; бо такі ёсьць канец усякаму чалавеку, і жывы бярэ гэта да сэрца свайго.
  • 3. Смутак лепшы за сьмех; а сэрца бязглуздых - у доме вясёлым.
  • 5. Лепей слухаць дакоры ад мудрага, чым слухаць пахвалы ад неразумных;
  • 6. бо сьмех неразумных ёсьць тое, што й трэск сухога ядлоўцу пад горшчыкам. І гэта - марнасьць!
  • 7. Уціскаючы іншых, разумны дурнее, і хабар сэрца псуе.
  • 8. Канец працы лепшы за пачатак яе; цярплівы лепшы за пыхлівага.
  • 9. Не сьпяшайся да гневу духам тваім, бо гняздуецца гнеў у сэрцы бязглуздых.
  • 10. Не кажы: "чаму гэта колісь было лепей, чым сёньня?" - не зь вялікага розуму ты папытаўся пра гэта.
  • 11. Добрая мудрасьць - як і добрая спадчына, асабліва ж бо тым, што сонца бачаць:
  • 12. бо пад шатамі мудрасьці, як пад шатамі срэбра; а перавага пазнаньня ў тым, што мудрасьць жыцьцё зьберагае таму, хто яе мае.
  • 13. Прыгледзься да дзеяў Божых: хто можа выправіць тое, што Ён зрабіў крывым.
  • 14. У добрыя дні карыстайся з дабротаў, а ў ліхія дні разважай: і тое і іншае стварыў Бог, каб ня мог чалавек нічога сказаць пасьля сябе.
  • 15. Нагледзеўся я ў дні марноты сваёй усялякага ўдосыць: справядлівы гіне ў сваёй справядлівасьці; бязбожны доўга жыве ў бязбожнасьці сваёй.
  • 16. Ня будзь лішне строгі, і не выстаўляйся залішне мудрым; навошта табе нішчыць сябе?
  • 17. Не ўпадай у грахі і ня будзь шалёны; навошта табе паміраць заўчасна?
  • 18. Добра, калі трымацьмешся толькі аднога і не адымеш рукі ад другога; бо хто богабаязны, той пазьбегне ўсяго благога.
  • 19. Мудрасьць робіць мудрага мацнейшым за дзесяць уладароў, якія ў горадзе.
  • 20. Няма чалавека справядлівага на зямлі, які рабіў бы дабро і не грашыў;
  • 21. таму не на ўсякае сказанае слова зважай, каб не пачуць табе, як твой раб цябе ганіць.
  • 22. Бо многа выпадкаў ведае сэрца тваё, калі сам ты ганіў іншых.
  • 23. Я ўсё гэта мудрасьцю выпрабаваў; я сказаў: "буду я мудры"; але мудрасьць далёка ад мяне.
  • 24. Далёка тое, што ёсьць, і глыбока-глыбока: хто дастане яго?
  • 25. І паклаў я на сэрца помысел мой, каб дазнацца, дасьледаваць, і знайсьці мудрасьць і розум, і каб ведаць бязбожнасьць дурноты, невуцтва і шаленства.
  • 26. І знайшоў я, што горш за сьмерць жанчына, таму што яна - сетка, і сэрца ў яе - пастка, рукі ў яе - кайданы; любасны Богу ўратуецца ад яе, а грэшніка схопіць яна.
  • 27. Вось гэта знайшоў я, сказаў Эклезіяст, выпрабоўваючы адно за адным.
  • 28. Чаго яшчэ шукала душа мая, і я не знайшоў? Мужчыну аднаго з тысячы я знайшоў, а жанчыны сярод іх усіх не знайшоў.
  • 29. Толькі гэта знайшоў я, што Бог стварыў чалавека праведнага, а людзі кінуліся ў вымудры ўсякія.