- 1. Сваволі шукае прымхлівы, паўстае супроць усяго разумнага.
- 2. Неразумны ня любіць думаць, а толькі паказаць бы свой розум.
- 3. З прыходам бязбожнага прыходзіць і пагарда, а з вартым пагарды - ганьба.
- 4. Слова з вуснаў чалавечых - глыбокія воды; крыніца мудрасьці - бруісты паток.
- 5. Нядобра быць ласкавым зь бязбожным, каб абвергнуць праведнага ў судзе.
- 6. Вусны бязглуздага цягнуць у незлагадзь, а словы яго выклікаюць бойку.
- 7. Язык бязглуздага - пагібель яму, а вусны яго - сетка на душу ягоную.
- 8. Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны гладка ўваходзяць у нутро чалавека.
- 9. Нядбалы ў працы сваёй - брат марнатраўцы.
- 10. Імя Госпада - моцная вежа: убягае ў яе праведнік, і ў бясьпецы.
- 11. Маёмасьць багатага - як моцны горад ягоны, і высокім мурам здаецца яму.
- 12. Перад падзеньнем узносіцца сэрца чалавека, а сьціпласьць ідзе наперадзе славы.
- 13. Хто дае адказ, ня выслухаўшы, той неразумны і брыдка яму.
- 14. Дух чалавека пераносіць яго немачы; а прыгнечаны дух - хто можа ўмацаваць яго.
- 15. Сэрца разумнага набывае веды, і вуха мудрых шукае ведаў.
- 16. Дарунак дае чалавеку прастору і да вяльможаў давядзе яго.
- 17. Першы ў цяжбіне сваёй мае рацыю, але прыходзіць супернік ягоны і паняверыць яе.
- 18. Жэрабя спыняе спрэчкі і вырашае паміж моцнымі.
- 19. Азлоблены брат няпрыступнейшы за моцны горад, і свары падобныя на замкі замка.
- 20. Ад плоду вуснаў чалавека напаўняецца чэрава ягонае; вытворамі вуснаў сваіх ён насычаецца.
- 21. Сьмерць і жыцьцё - ва ўладзе языка, і хто любіць яго, скаштуе ад плоду яго.
- 22. Хто знайшоў жонку, той знайшоў дабро і атрымаў мілату ад Госпада.
- 23. З мальбою гаворыць убогі, а багаты адказвае груба.
- 24. Хто хоча мець сяброў, той і сам павінен быць прыязны; і бывае сябар больш прыязны за брата.
Ничего нет для сопоставления.
