Глава 18

< предыдущая глава   следующая глава >
Глава 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
  • 1. Сваволі шукае прымхлівы, паўстае супроць усяго разумнага.
  • 2. Неразумны ня любіць думаць, а толькі паказаць бы свой розум.
  • 3. З прыходам бязбожнага прыходзіць і пагарда, а з вартым пагарды - ганьба.
  • 4. Слова з вуснаў чалавечых - глыбокія воды; крыніца мудрасьці - бруісты паток.
  • 5. Нядобра быць ласкавым зь бязбожным, каб абвергнуць праведнага ў судзе.
  • 6. Вусны бязглуздага цягнуць у незлагадзь, а словы яго выклікаюць бойку.
  • 7. Язык бязглуздага - пагібель яму, а вусны яго - сетка на душу ягоную.
  • 8. Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны гладка ўваходзяць у нутро чалавека.
  • 9. Нядбалы ў працы сваёй - брат марнатраўцы.
  • 10. Імя Госпада - моцная вежа: убягае ў яе праведнік, і ў бясьпецы.
  • 11. Маёмасьць багатага - як моцны горад ягоны, і высокім мурам здаецца яму.
  • 12. Перад падзеньнем узносіцца сэрца чалавека, а сьціпласьць ідзе наперадзе славы.
  • 13. Хто дае адказ, ня выслухаўшы, той неразумны і брыдка яму.
  • 14. Дух чалавека пераносіць яго немачы; а прыгнечаны дух - хто можа ўмацаваць яго.
  • 15. Сэрца разумнага набывае веды, і вуха мудрых шукае ведаў.
  • 16. Дарунак дае чалавеку прастору і да вяльможаў давядзе яго.
  • 17. Першы ў цяжбіне сваёй мае рацыю, але прыходзіць супернік ягоны і паняверыць яе.
  • 18. Жэрабя спыняе спрэчкі і вырашае паміж моцнымі.
  • 19. Азлоблены брат няпрыступнейшы за моцны горад, і свары падобныя на замкі замка.
  • 20. Ад плоду вуснаў чалавека напаўняецца чэрава ягонае; вытворамі вуснаў сваіх ён насычаецца.
  • 21. Сьмерць і жыцьцё - ва ўладзе языка, і хто любіць яго, скаштуе ад плоду яго.
  • 22. Хто знайшоў жонку, той знайшоў дабро і атрымаў мілату ад Госпада.
  • 23. З мальбою гаворыць убогі, а багаты адказвае груба.
  • 24. Хто хоча мець сяброў, той і сам павінен быць прыязны; і бывае сябар больш прыязны за брата.