Глава 11

< предыдущая глава   следующая глава >
Глава 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28
  • 1. І сталася, калі закончыў Ісус настаўленьні дванаццаці вучням Сваім, перайшоў адтуль вучыць і прапаведаваць у гарадах іхніх.
  • 2. А Ян, пачуўшы ў цямніцы пра дзеі Хрыстовыя, паслаў двух вучняў сваіх
  • 3. сказаць Яму: ці Той Ты, Які павінен прыйсьці, ці чакаць нам другога?
  • 4. І сказаў ім Ісус у адказ: ідзеце, скажэце Яну, што чуеце і бачыце:
  • 5. сьляпыя робяцца відушчымі і кульгавыя ходзяць, пракажоныя ачышчаюцца і глухія чуюць, мёртвыя ўваскрасаюць, і ўбогія зьвястуюць,
  • 6. і дабрашчасны той, хто не спакусіцца празь Мяне.
  • 7. Калі ж пайшлі яны, Ісус пачаў гаварыць людзям пра Яна: што глядзець хадзілі вы ў пустыню? ці ня трысьцінку, ветрам калыханую?
  • 8. Што ж глядзець хадзілі вы? ці не чалавека, у мяккія шаты апранутага? тыя, што носяць мяккія шаты, жывуць у харомах царскіх.
  • 9. Што ж глядзець хадзілі вы? прарока? Так, кажу вам, нават больш, чым прарока.
  • 10. Бо ён той, пра якога напісана: "вось, Я пасылаю анёла Майго перад абліччам Тваім, які падрыхтуе шлях Твой перад Табою".
  • 11. Праўду кажу вам: сярод народжаных жанчынамі не паўставаў большы за Яна Хрысьціцеля; але найменшы ў Царстве Нябесным большы за яго.
  • 12. Ад дзён жа Яна Хрысьціцеля да сёньня Царства Нябеснае дасягаецца сілаю, і тыя, што руплівасьць ужываюць, здабываюць яго;
  • 13. бо ўсе прарокі і закон прадвясьцілі да Яна.
  • 14. І калі хочаце прыняць, ён ёсьць Ільля, які мае прыйсьці.
  • 15. Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе.
  • 16. Да каго ж прыпадобню род гэты? Падобны ён да дзяцей, якія сядзяць на рынку і, зьвяртаючыся да сваіх сяброў,
  • 17. кажуць: "мы гралі вам на жалейцы, а вы не скакалі; мы сьпявалі вам песьні журботныя, а вы не галасілі".
  • 18. Бо прыйшоў Ян, ня есьць, ня п'е; і кажуць: "у ім дэман".
  • 19. Прыйшоў Сын Чалавечы, есьць і п'е; і кажуць: "вось, чалавек, які любіць есьці і піць віно, прыяцель мытнікаў і грэшнікаў". І апраўдана мудрасьць дзецьмі яе.
  • 20. Тады пачаў Ён дакараць гарады, у якіх найбольш праявіліся сілы Яго, бо яны не пакаяліся.
  • 21. Гора табе, Харазіне! гора табе, Віфсаіда! бо калі б у Тыры і Сідоне явіліся сілы, яўленыя ў вас, дык даўно б яны ў вярэце і ў попеле пакаяліся;
  • 22. але кажу вам: Тыру і Сідону лягчэй будзе ў дзень судны, чым вам.
  • 23. І ты, Капернауме, што да неба ўзвысіўся, да пекла зрынешся; бо калі б у Садоме явіліся сілы, яўленыя ў табе, дык ён прастаяў бы па сёньняшні дзень;
  • 24. але кажу вам, што зямлі Садомскай лягчэй будзе ў дзень судны, чым табе.
  • 25. Тым часам, далей прамаўляючы, Ісус сказаў: слаўлю Цябе, Войча, Госпадзе неба і зямлі, што Ты ўтоіў гэта ад мудрых і разумных і адкрыў тое дзецям;
  • 26. так, Войча! бо такое было Тваё ўпадабаньне.
  • 27. Усё Мне перададзена Айцом Маім, і ніхто ня ведае Сына, толькі Айцец; і Айца ня ведае ніхто, толькі Сын, і каму Сын хоча адкрыць.
  • 28. Прыйдзеце да Мяне, усе струджаныя і прыгнечаныя, і Я супакою вас;
  • 29. вазьмеце ярмо Маё на сябе і навучэцеся ад Мяне, бо Я лагодны і пакорлівы сэрцам; і знойдзеце спакой душам вашым;
  • 30. бо ярмо Маё добрае, і цяжар Мой лёгкі.