Глава 15

  • 1. Нагадваю вам, браты, Дабравесьце, якое я зьвеставаў вам, якое вы і прынялі, у якім і ўмацаваліся,
  • 2. якім і ратуецеся, калі настаўленьне памятаеце так, як я зьвеставаў вам, калі толькі ня марна ўверавалі.
  • 3. Бо я найперш перадаў вам, што і сам прыняў, гэта значыцца, што Хрыстос памёр за грахі нашыя, паводле Пісаньня,
  • 4. і што ён пахаваны быў і што ўваскрэс на трэйці дзень, паводле Пісаньня,
  • 5. і што зьявіўся Кіфу, потым дванаццаці;
  • 6. потым зьявіўся больш чым пяці сотням братоў у адзін час, зь якіх большая частка дагэтуль жывуць, а некаторыя і спачылі;
  • 7. потым зьявіўся Якаву, таксама ўсім апосталам;
  • 8. а пасьля ўсіх зьявіўся і мне, як нейкаму вылюдку.
  • 9. Бо я найменшы з апосталаў, і ня варты называцца апосталам, бо гнаў Царкву Божую.
  • 10. Але зь мілаты Божае я ёсьць тое, што ёсьць; і мілата Ягоная ўва мне ня была марная, але я болей за іх усіх папрацаваў; ня я, зрэшты, а мілата Божая, якая са мною.
  • 11. І вось, ці то я, ці яны, мы так прапаведуем, і вы так уверавалі.
  • 12. Калі пра Хрыста прапаведуецца, што Ён паўстаў зь мёртвых, дык як некаторыя з вас кажуць, быццам няма ўваскрэсеньня зь мёртвых?
  • 13. Калі няма ўваскрэсеньня зь мёртвых, дык і Хрыстос не ўваскрэс;
  • 14. а калі Хрыстос не ўваскрэс, дык і пропаведзь нашая марная, марная і вера ваша.
  • 15. Пры гэтым мы сталіся б тады і непраўдзівымі сьведкамі пра Бога, бо сьведчылі б пра Бога, што Ён уваскрэсіў Хрыста, Якога Ён не ўваскрэшваў, калі, гэта значыцца, мёртвыя не ўваскрасаюць;
  • 16. бо, калі мёртвыя не ўваскрасаюць, дык і Хрыстос не ўваскрэс;
  • 17. а калі Хрыстос не ўваскрэс, дык вера ваша марная; вы яшчэ ў грахах вашых;
  • 18. таму і памерлыя ў Хрысьце загінулі.
  • 19. І калі мы ў гэтым толькі жыцьці спадзяёмся на Хрыста, дык мы самыя няшчасныя з усіх людзей.
  • 20. Але Хрыстос уваскрэс зь мёртвых, першынец з памерлых.
  • 21. Бо як сьмерць праз чалавека, так праз чалавека і ўваскрэсеньне зь мёртвых.
  • 22. Як у Адаме ўсе паміраюць, так у Хрысьце ўсе ажывуць.
  • 23. кожны ў сваім парадку; першынец Хрыстос, потым Хрыстовыя, у прышэсьце Ягонае.
  • 24. А потым канец, калі Ён перадасьць Царства Богу і Айцу, калі скасуе ўсякае начальства і ўсякую ўладу і сілу;
  • 25. бо Яму належыць валадарыць, пакуль "пакладзе ўсіх ворагаў пад ногі Свае",
  • 26. а як апошні вораг зьнішчыцца - сьмерць,
  • 27. бо "ўсё пакарыў пад ногі Ягоныя"; калі ж сказана, што Яму ўсё падначалена, дык ясна, што акрамя Таго, Які пакарыў Яму ўсё.
  • 28. Калі ж усё ўпакорыць Яму, тады і сам Сын скарыцца Таму, Хто скарыў ўсё Яму, хай будзе Бог усё ва ўсім.
  • 29. Інакш, што робяць тыя, якія прымаюць хрышчэньне для мёртвых? Калі мёртвыя наогул не ўваскрасаюць, дык навошта і прымаюць хрышчэньне для мёртвых?
  • 30. Навошта ж і мы ўвесь час падупадаем небясьпецы?
  • 31. Я кожны дзень паміраю; прысягаю ў гэтым пахвалою вашаю, браты, якую я маю ў Хрысьце Ісусе, Госпадзе нашым.
  • 32. Разважыўшы па-людзку, калі я змагаўся са зьвярамі ў Эфэсе, якая мне карысьць, калі мёртвыя не ўваскрасаюць? Будзем есьці і піць, бо заўтра памрэм.
  • 33. Не давайцеся ў зман; дрэнныя суполькі псуюць добрыя норавы.
  • 34. Працьверазецеся, як трэба, і не грашэце; бо на сорам вам кажу - некаторыя з вас ня ведаюць Бога.
  • 35. Але скажа хто-небудзь: як уваскрэснуць мёртвыя? і ў якім целе яны прыйдуць?
  • 36. Неразумны! тое, што ты сееш, не ажыве, калі не памрэ;
  • 37. і калі ты сееш, дык сееш ня цела будучае, а голае зерне, якое будзе, пшанічнае або іншае якое;
  • 38. але Бог дае яму цела як хоча, і кожнаму семені сваё цела.
  • 39. Ня ўсякая плоць, але інакшая плоць у людзей, інакшая плоць у жывёлін, інакшая ў рыб, інакшая ў птушак.
  • 40. Ёсьць целы нябесныя і целы зямныя: але інакшая слава ў нябесных, інакшая ў зямных;
  • 41. інакшая слава ў сонца, інакшая слава ў месяца, інакшая ў зорак; і зорка ад зоркі розьніцца славаю.
  • 42. Так і пры ўваскрэсеньні мёртвых; сеецца ў тленьні, паўстае ў нятленьні;
  • 43. сеецца ў няславе, паўстае ў славе; сеецца ў немачы, паўстае ў сіле;
  • 44. сеецца цела душэўнае, паўстае цела духоўнае. Ёсьць цела душэўнае, ёсьць цела і духоўнае.
  • 45. Так і напісана: "першы чалавек Адам стаўся душою жывою"; а апошні Адам ёсьць дух жыватворчы.
  • 46. Але ня духоўнае раней, а душэўнае, потым духоўнае.
  • 47. Першы чалавек - зь зямлі, і зямны; другі чалавек - Гасподзь - зь неба.
  • 48. Які зь зямлі, такія зямныя; і які нябесны, такія і нябесныя;
  • 49. і як мы насілі вобраз зямнога, так будзем насіць і вобраз нябеснага.
  • 50. Але тое скажу вам, браты, што плоць і кроў ня могуць успадкаваць Царства Божага, і тленьне ня спадкуе нятленьня.
  • 51. Я кажу вам тайну, ня ўсе мы памрэм, але ўсе пераменімся;
  • 52. раптам, у імгненьне вока, пры апошняй трубе; бо затрубіць, і мёртвыя ўваскрэснуць нятленьнымі, а мы пераменімся;
  • 53. бо тленнае гэтае мае апрануцца ў нятленнае, і сьмяротнае гэтае - апрануцца ў несьмяротнасьць.
  • 54. Калі ж тленьне гэтае апранецца ў нятленнасьць і сьмяротнае гэтае апранецца ў несьмяротнасьць, тады збудзецца слова напісанае: "паглынута сьмерць перамогаю.
  • 55. Сьмерць! дзе тваё джала? пекла! дзе твая перамога?".
  • 56. А джала сьмерці - грэх; а сіла грэху - закон.
  • 57. Дзякаваць Богу, Які даў нам перамогу Госпадам нашым Ісусам Хрыстом.
  • 58. Дык вось, браты любасныя, будзьце цьвёрдыя, непахісныя, заўсёды майце посьпех у справе Гасподняй, ведаючы, што праца вашая не змарнее перад Госпадам.