Глава 9

  • 1. І сказаў ім: праўду кажу вам,
    ёсць сярод тых, што стаяць тут, некаторыя,
    хто не зазнае смерці,
    пакуль не ўбачыць Царства Божага, якое прыйдзе ў сіле.
  • 2. І праз шэсць дзён
    узяў Іісус Пятра, Іакава ды Іаана
    і ўзвёў іх на гару высокую адных асобна,
    і перамяніўся перад імі.
  • 3. І ўбранне Яго стала бліскучым
    і надзвычай белым, як снег,
    такім, як бялільшчык на зямлі не можа выбеліць.
  • 4. І явіўся ім Ілія з Маісеем;
    і размаўлялі з Іісусам.
  • 5. І, азваўшыся, Пётр сказаў Іісусу:
    Равві! добра нам тут быць,
    зробім тры шатры,
    Табе адзін, Маісею адзін і адзін Іліі.
  • 6. Бо не ведаў, што сказаць,
    таму што яны былі перапалохаліся.
  • 7. І ўзнікла воблака, ахінаючы іх,
    і з воблака пачуўся голас:
    гэта Сын Мой Узлюблены;
    Яго слухайце.
  • 8. І нечакана, агледзеўшыся навокал,
    нікога больш не ўбачылі,
    толькі Іісуса аднаго каля сябе.
  • 9. І калі яны сыходзілі з гары,
    загадаў ім нікому не казаць, што бачылі,
    пакуль Сын Чалавечы не ўваскрэсне з мёртвых.
  • 10. І захавалі ў сабе гэтае слова,
    разважаючы між сабой:
    што значыць "уваскрэснуць" з мёртвых?
  • 11. І пыталіся ў Яго,
    кажучы: як гэта кніжнікі гавораць,
    што Ілія павінен прыйсці раней?
  • 12. А Ён сказаў ім у адказ:
    Ілія сапраўды, прыйшоўшы раней, узновіць усё;
    а як жа напісана пра Сына Чалавечага, —
    што многа адпакутуе і зняважаны будзе?
  • 13. Але кажу вам, што і Ілія прыйшоў,
    і ўчынілі з ім, што хацелі,
    як напісана пра яго.
  • 14. І, прыйшоўшы да вучняў,
    убачыў шмат народу вакол іх
    і кніжнікаў, што спрачаліся з імі.
  • 15. І адразу ўвесь народ, убачыўшы Яго, уразіўся
    і, падбягаючы, віталі Яго.
  • 16. І спытаўся Ён у кніжнікаў: пра што спрачаецеся з імі?
  • 17. Адзін з натоўпу сказаў у адказ: Настаўнік!
    Я прывёў да Цябе сына майго, які мае ў сабе духа нямога;
  • 18. і дзе ні схопіць яго, кідае яго,
    і ён пену пускае
    і скрыгоча зубамі і дранцвее;
    і прасіў я вучняў Тваіх, каб выгналі яго,
    ды яны не змаглі.
  • 19. Адказваючы яму, Іісус кажа:
    о, родзе бязверны! дакуль буду з вамі?
    дакуль буду цярпець вас?
    прывядзіце яго да Мяне.
  • 20. І прывялі таго да Яго.
    І, убачыўшы Яго, дух адразу затрос таго,
    і той, упаўшы на зямлю, качаўся, пускаючы пену.
  • 21. І запытаўся Іісус у бацькі яго:
    як даўно гэта здарылася з ім.
    Той жа сказаў: з дзяцінства;
  • 22. і часта дух і ў агонь кідаў яго, і ў ваду,
    каб загубіць яго;
    але, як што можаш, дапамажы нам, зжаліўшыся над намі.
  • 23. А Іісус сказаў яму: калі можаш вераваць,
    усё магчыма для таго, хто веруе.
  • 24. І адразу, усклікнуўшы, хлопцаў бацька са слязьмі сказаў:
    верую, Госпадзі! памажы майму нявер’ю!
  • 25. Іісус, убачыўшы, што збягаецца народ,
    забараніў духу нячыстаму,
    кажучы яму: дух нямы і глухі,
    Я загадваю табе,
    выйдзі з яго і больш не ўваходзь у яго!
  • 26. І, ускрыкнуўшы і моцна скалануўшы яго, той выйшаў;
    а ён зрабіўся як мёртвы,
    так што многія казалі: ён памёр.
  • 27. Але Іісус, узяўшы яго за руку, падняў яго;
    і ён устаў.
  • 28. І калі ўвайшоў Іісус у дом,
    вучні Яго пыталіся ў Яго асобна:
    чаму мы не здолелі выгнаць яго?
  • 29. І сказаў ім: гэты род ні ад чаго іншага не можа выйсці,
    толькі ад малітвы і посту.
  • 30. І, выйшаўшы адтуль, праходзілі праз Галілею,
    і Ён не хацеў, каб хто даведаўся.
  • 31. Бо навучаў вучняў Сваіх і гаварыў ім,
    што Сын Чалавечы аддадзены будзе ў рукі чалавечыя
    і заб’юць Яго,
    і забіты, Ён на трэці дзень уваскрэсне.
  • 32. Але яны не разумелі гэтага слова, і баяліся ў Яго спытацца.
  • 33. І прыйшоў у Капернаум;
    і калі ў доме быў, запытаўся ў іх:
    пра што дарогай вы разважалі між сабою?
  • 34. Яны ж маўчалі,
    бо ў дарозе спрачаліся адзін з адным, хто большы.
  • 35. І, сеўшы, паклікаў дванаццаць і сказаў ім:
    калі хто хоча першым быць,
    няхай будзе з усіх апошнім і ўсім слугою.
  • 36. І, узяўшы дзіця, паставіў яго пасярод іх
    і, абняўшы яго, сказаў ім:
  • 37. хто прыме адно з такіх дзяцей у імя Маё, той Мяне прыме,
    а хто Мяне прыме, той не Мяне прымае, але Таго, Хто паслаў Мяне.
  • 38. Азваўся да Яго Іаан, гаворачы: Настаўнік! мы бачылі чалавека,
    што імем Тваім выганяе дэманаў, але не ходзіць за намі,
    і мы забаранілі яму, бо не ходзіць за намі.
  • 39. Іісус жа сказаў: не забараняйце яму,
    бо няма таго, хто стварыў бы цуд у імя Маё
    і мог бы неўзабаве зняважыць Мяне,
  • 40. бо хто не супраць вас, той за вас.
  • 41. І хто напоіць вас чашай вады ў імя таго, што вы Хрыстовы,
    праўду кажу вам: не страціць узнагароды сваёй.
  • 42. А хто спакусіць аднаго з малых гэтых, што веруюць у Мяне,
    таму лепей было б,
    калі б павесілі жарнавы камень на шыю яго
    і ўкінулі яго ў мора.
  • 43. І калі спакушае цябе рука твая, адсячы яе:
    лепей табе калекам увайсці ў жыццё,
    чым, дзве рукі маючы, пайсці ў геену,
    у агонь незгасальны,
  • 44. дзе чарвяк іх не ўмірае і агонь не згасае.
  • 45. І калі нага твая спакушае цябе, адсячы яе:
    лепей табе ўвайсці ў жыццё кульгавым,
    чым, дзве нагі маючы, быць укінутым у геену,
    у агонь незгасальны,
  • 46. дзе чарвяк іх не ўмірае і агонь не згасае.
  • 47. І калі вока тваё спакушае цябе, вырві яго:
    лепей табе аднавокім увайсці ў Царства Божае,
    чым два вокі маючы, быць укінутым у геену вогненную,
  • 48. дзе чарвяк іх не ўмірае і агонь не згасае.
  • 49. Бо кожны агнём асоліцца
    і кожная ахвяра соллю асоліцца.
  • 50. Добрая рэч — соль;
    але калі соль несалёнай стане, чым яе паправіце?
    Майце соль у сабе, і мір майце між сабою.