Головна > Бібліотека > Бібліїстика > Переклади Біблії > Переклади Біблії білоруською мовою > Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП > Святое Дабравесце паводле Матфея > Глава 13

Глава 13

1. Выйшаўшы таго ж дня з дому, Іісус сеў каля мора.
2. І сабралася да Яго мноства людзей,
так што Ён увайшоў у лодку і сеў;
а ўвесь люд стаяў на беразе.
3. І гаварыў ім шмат прытчамі,
кажучы: вось, выйшаў сейбіт сеяць.
4. І калі сеяў ён,
адно ўпала пры дарозе,
і наляцелі птушкі і падзяўблі тое;
5. іншае ўпала на мясціны камяністыя, дзе няшмат было зямлі,
і неўзабаве ўзышло,
таму што зямля была неглыбокая.
6. А калі ўзышло сонца, завяла
і, як не мела карэння, засохла;
7. іншае ўпала ў церне,
і вырасла церні і заглушыла яго;
8. іншае ўпала на добрую зямлю і ўрадзіла плод:
адно ў сто разоў,
а другое ў шэсцьдзесят,
а тое ў трыццаць.
9. Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!
10. І прыступіўшы, вучні сказалі Яму:
чаму прытчамі гаворыш ім?
11. Ён сказаў ім у адказ:
таму, што вам дадзена ведаць тайны Царства Нябеснага,
а ім не дадзена;
12. бо хто мае, таму дадзена будзе
і памножыцца;
а хто не мае,
у таго адымецца і тое, што мае;
13. дзеля таго прытчамі прамаўляю ім,
што яны бачачы не бачаць,
і чуючы не чуюць,
і не разумеюць;
14. і збываецца над імі прароцтва Ісаіі,
якое кажа:
"слыхам пачуеце, і не ўразумееце;
і вачыма глядзець будзеце, і не ўбачыце;
15. агрубела бо сэрца ў людзей гэтых,
і вушыма цяжка чуюць,
і вочы свае змежылі,
каб не ўгледзець вачыма, і вушыма не пачуць,
і сэрцам не ўразумець,
і не звернуцца, каб Я ацаліў іх".
16. А вашы блажэнныя вочы, што бачаць;
і вушы вашыя, што чуюць;
17. бо праўду кажу вам,
што многія прарокі і праведнікі жадалі
бачыць тое, што вы бачыце, і не бачылі,
і чуць тое, што вы чуеце, і не чулі.
18. Але ж вы пачуйце прытчу пра сейбіта:
19. да кожнага,
хто слухае слова пра Царства і не разумее,
прыходзіць ліхі і крадзе пасеянае ў сэрцы яго:
вось каго азначае пасеянае пры дарозе.
20. А пасеянае на камяністых мясцінах
азначае таго, хто чуе слова
і адразу з радасцю прымае яго;
21. але не мае кораня ў сабе і непастаянны:
калі настане ўціск альбо ганенне за слова,
адразу спакушаецца.
22. А пасеянае ў церні
азначае таго, хто чуе слова,
але клопат веку гэтага
і панада багацця заглушае слова,
і яно стаецца бясплодным.
23. А пасеянае на добрай зямлі
азначае таго, хто чуе слова і разумее,
які і плод прыносіць
і дае адзін сто,
другі шэсцьдзесят,
а іншы трыццаць.
24. Другую прытчу прапанаваў Ён ім, кажучы:
Царства Нябеснае падобнае на чалавека,
які пасеяў добрае насенне на полі сваім;
25. калі ж людзі спалі, прыйшоў вораг яго
і пасеяў куколь сярод пшаніцы, і пайшоў;
26. калі ўзышла рунь і завязала плод,
тады з'явіўся і куколь.
27. Прыйшоўшы, рабы гаспадара дома сказалі яму:
гаспадар ці ж не добрае насенне пасеяў ты на полі тваім?
адкуль жа на ім куколь?
28. А ён сказаў ім: варожы чалавек гэта зрабіў.
А рабы сказалі яму: хочаш, мы пойдзем, выпалем яго?
29. А ён сказаў: не,
каб, выбіраючы куколь, вы не павырывалі разам з ім і пшаніцы;
30. пакіньце расці разам тое і другое да жніва;
а ў час жніва я скажу жняцам: збярыце перш куколь
і звяжыце яго ў снапы, каб спаліць яго;
а пшаніцу збярыце ў жытніцу мае.
31. Іншую прытчу прапанаваў Ён ім, кажучы:
падобнае Царства Нябеснае на зерне гарчычнае,
якое чалавек узяў і пасеяў на полі сваім,
32. якое, хоць меншае за ўсякае насенне,
але, калі вырастае,
бывае большае за ўсякую траву
і робіцца дрэвам,
так што прылятаюць птушкі нябесныя і гняздзяцца ў голлі яго.
33. Іншую прытчу сказаў Ён ім:
падобнае Царства Нябеснае на закваску,
якую жанчына, узяўшы паклала ў тры меры мукі,
пакуль не ўкісла ўсё.
34. Гэта ўсё казаў Іісус прытчамі люду,
і без прытчы нічога не казаў ім,
35. каб збылося сказанае праз прарока, які кажа:
"Разамкну ў прытчах вусны Мае;
выкажу ўтоенае ад стварэння свету".
36. Тады Іісус, адпусціўшы людзей, увайшоў у дом.
І прыступіўшы да Яго, вучні Яго сказалі:
растлумач нам прытчу пра куколь на полі.
37. А Ён ім сказаў у адказ:
сейбіт добрага насення ёсць Сын Чалавечы;
38. поле ёсць свет;
добрае насенне гэта — сыны Царства,
а куколь — сыны ліхога;
39. вораг, які пасеяў яго, ёсць дыявал;
жніво ёсць сканчэнне веку,
а жняцы — Ангелы.
40. А таму, як збіраюць куколь і агнём паляць,
гэтак сама будзе пры сканчэнні веку гэтага:
41. пашле Сын Чалавечы Ангелаў Сваіх,
і збяруць з Царства Яго ўсе спакусы
і тых, што чыняць беззаконне,
42. і ўкінуць іх у печ вогненную;
там будзе плач і скрыгат зубоў;
43. тады праведныя заззяюць, як сонца,
у Царстве Айца іх.
Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!
44. Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на скарб, схаваны на полі,
які, знойшоўшы, чалавек утоіў,
і ў радасці ад гэтага ідзе і прадае ўсё, што мае,
і купляе поле тое.
45. Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на купца,
які шукае прыгожых перлаў,
46. які, знайшоўшы адзін шматкаштоўны перл,
пайшоў і прадаў усё, што меў,
і купіў яго.
47. Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на невад, закінуты ў мора
і поўны рыбы ўсялякага роду,
48. які, калі ён напоўніўся, выцягнулі на бераг
і, сеўшы, добрае склалі ў начынне,
а нядобрае выкінулі прэч.
49. Так будзе пры сканчэнні веку:
выйдуць Ангелы
і аддзеляць ліхіх з асяроддзя праведных,
50. і ўкінуць іх у печ вогненную:
там будзе плач і скрыгат зубоў.
51. Сказаў ім Іісус: ці зразумелі вы гэта ўсё?
Яны кажуць Яму: так, Госпадзе!
52. А Ён сказаў ім: таму ўсякі кніжнік,
навучаны Царству Нябеснаму,
падобны на гаспадара дома,
які выносіць са скарбніцы сваёй новае і старое.
53. І сталася, калі скончыў Іісус прытчы гэтыя,
пайшоў адтуль.
54. І прыйшоўшы на бацькаўшчыну Сваю, вучыў іх у сінагозе іхняй,
так што яны здзіўляліся і казалі:
адкуль у Яго гэтая мудрасць і сілы?
55. ці не цясляроў Ён Сын?
ці не Ягоную Маці завуць Марыя,
і браты Яго Іакаў і Іасій, і Сіман і Іуда?
56. і сёстры Яго ці не ўсе сярод нас?
адкуль жа ў Яго ўсё гэта?
57. І спакушаліся аб Ім.
А Іісус сказаў ім:
не бывае прарока без пашаны,
хіба што толькі на бацькаўшчыне сваёй, і ў доме сваім.
58. І не ўчыніў там многіх цудаў з-за няверства іх.