Головна > Бібліотека > Бібліїстика > Переклади Біблії > Переклади Біблії білоруською мовою > Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП > Святое Дабравесце паводле Матфея > Глава 25

Глава 25

1. Тады ўпадобніцца Царства Нябеснае дзесяці дзевам,
якія, узяўшы свяцільнікі свае,
выйшлі сустрэць жаніха;
2. пяць з іх было неразумных пяць мудрых;
3. неразумныя, узяўшы свяцільнікі свае,
не ўзялі з сабою алею;
4. а мудрыя
узялі алею ў пасудзінах разам з свяцільнікамі сваімі;
5. і калі жаніх замарудзіўся,
дык задрамалі ўсе і паснулі.
6. Але апоўначы крык пачуўся: "вось, жаніх ідзе,
выходзьце на сустрэчу яму".
7. Тады ўсталі ўсе дзевы тыя
і паправілі свяцільнікі свае.
8. А неразумныя мудрым сказалі:
"дайце нам алею вашага,
бо свяцільнікі нашыя гаснуць".
9. А мудрыя сказалі ў адказ:
"каб не сталася недахопу і ў нас і ў вас,
ідзіце лепей да прадаўцоў і купіце сабе".
10. Калі ж пайшлі яны купляць, прыйшоў жаніх,
і гатовыя ўвайшлі з ім на вяселле,
і зачыніліся дзверы.
11. Пасля прыходзяць і астатнія дзевы
і кажуць: "пане! пане! адчыні нам".
12. Ён жа сказаў ім у адказ:
"праўду кажу вам: не ведаю вас".
13. Дык вось, чувайце;
бо не ведаеце ні дня, ні гадзіны,
у якую прыйдзе Сын Чалавечы.
14. Гэтак і чалавек нейкі, адыходзячы,
заклікаў рабоў сваіх і даручыў ім маёмасць сваю:
15. і аднаму даў пяць талантаў,
другому два,
іншаму адзін,
кожнаму паводле яго сілы;
і адразу адышоў.
16. Той, хто атрымаў пяць талантаў,
пайшоў: уклаў іх у справу
і набыў другія пяць;
17. гэтак сама і той з двума набыў другія два;
18. а той, хто атрымаў адзін талант,
пайшоў і закапаў яго ў зямлю
і схаваў серабро гаспадара свайго.
19. Па доўгім часе прыходзіць гаспадар рабоў тых
і зводзіць з імі рахунак.
20. І той,
хто атрымаў пяць талантаў,
падышоўшы, прынёс другія пяць талантаў
і кажа: "Гаспадар! пяць талантаў ты даў мне;
вось, другія пяць талантаў я набыў на іх".
21. Сказаў жа яму гаспадар яго: "добра, раб добры і верны!
у малым ты быў верны,
над многім цябе пастаўлю;
увайдзі ў радасць гаспадара твайго".
22. Падышоў таксама і той, што атрымаў два таланты,
і сказаў: "гаспадар! два таланты ты даў мне;
вось, другія два таланты набыў я на іх".
23. Сказаў жа яму гаспадар яго: "добра, раб добры і верны!
у малым ты быў верны,
над многім цябе пастаўлю;
увайдзі ў радасць гаспадара твайго".
24. Падышоў і той, што атрымаў адзін талант,
і сказаў: "гаспадар! я ведаў цябе, што ты чалавек жорсткі,
жнеш, дзе не сеяў,
і збіраеш, дзе не рассыпаў;
25. і пабаяўшыся,
пайшоў і схаваў талант твой у зямлі;
вось табе тваё".
26. Гаспадар жа ягоны сказаў яму ў адказ: "ліхі раб і гультай!
ты ведаў, што я жну, дзе не сеяў,
і збіраю, дзе не рассыпаў;
27. таму трэба было табе аддаць серабро маё гандлярам,
і я, прыйшоўшы, атрымаў бы маё з прыбыткам.
28. Дык вось вазьміце ў яго талант
і дайце таму, хто мае дзесяць талантаў,
29. бо кожнаму, хто мае, дасца і памножыцца,
а ў таго, хто не мае, адымецца і тое, што мае;
30. а нягоднага раба выкіньце ў цемру вонкавую:
там будзе плач і скрыгат зубоў".
(Сказаўшы гэта, усклікнуў:
хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!)
31. Калі ж прыйдзе Сын Чалавечы ў славе Сваёй
і ўсе святыя Ангелы з Ім,
тады сядзе на прастоле славы Сваёй,
32. і збяруцца перад Ім усе народы;
і аддзеліць адных ад другіх,
як пастух аддзяляе авечак ад казлоў;
33. і паставіць авечак праваруч ад Сябе,
а казлоў — леваруч.
34. Тады скажа Цар тым, якія праваруч ад Яго:
"Прыйдзіце, благаславёныя Айца Майго,
прыміце ў спадчыну Царства, угатаванае вам ад стварэння свету:
35. бо быў галодны Я, і вы далі Мне есці;
быў сасмяглы, і вы напаілі Мяне;
быў падарожны, і вы прынялі Мяне;
36. быў голы, і вы адзелі Мяне;
быў хворы, і вы адведалі Мяне;
у цямніцы быў, і вы прыйшлі да Мяне.
37. Тады праведнікі скажуць Яму ў адказ:
"Госпадзе! калі мы бачылі Цябе галоднага і накармілі?
альбо сасмяглага і напаілі?
38. калі ж мы бачылі Цябе падарожнага і прынялі?
альбо голага і адзелі?
39. калі ж мы бачылі Цябе хворага, альбо ў цямніцы,
і прыйшлі да цябе?"
40. І Цар скажа ім у адказ: "праўду кажу вам:
як што зрабілі вы гэта аднаму з братоў Маіх меншых,
дык зрабілі Мне".
41. Тады скажа і тым, якія леваруч ад яго:
"ідзіце ад Мяне, праклятыя, у агонь вечны,
угатаваны дыявалу і ангелам яго:
42. бо быў галодны Я, вы не далі Мне есці;
быў сасмяглы, і вы не напаілі Мяне;
43. быў падарожны, і не прынялі Мяне;
быў голы, і не адзелі Мяне;
хворы і ў цямніцы, і не адведалі Мяне".
44. Тады і яны скажуць Яму ў адказ: "Госпадзе,
калі мы бачылі Цябе галоднага,
альбо сасмяглага,
альбо падарожнага,
альбо голага,
альбо хворага,
альбо ў цямніцы,
і не паслужылі Табе?"
45. Тады скажа ім у адказ: "праўду кажу вам:
як што вы не зрабілі гэтага аднаму з гэтых меншых,
дык не зрабілі Мне".
46. І пойдуць гэтыя на пакуты вечныя,
а праведнікі ў жыццё вечнае.