Глава 2

  • 1. І сталася ў тыя дні:
    выйшаў указ ад кесара Аўгуста
    зрабіць перапіс па ўсёй зямлі.
  • 2. Гэта быў першы перапіс, калі Сірыяй правіў Квірыній.
  • 3. І ўсе ішлі запісвацца, кожны ў свой горад.
  • 4. Пайшоў таксама і Іосіф з Галілеі,
    з горада Назарэта, у Іудзею,
    у горад Давідаў, які называецца Віфлеем,
    бо ён быў з дому і роду Давідавага,
  • 5. запісацца з Марыяй, заручонай з ім Жонкай,
    Якая была цяжарная.
  • 6. І сталася: калі яны былі там,
    споўніліся дні, каб радзіць Ёй;
  • 7. і нарадзіла Сына Свайго Першынца,
    і спавіла Яго,
    і паклала Яго ў яслях,
    бо не было ім месца ў гасцініцы.
  • 8. У той краіне былі пастухі,
    што пільнавалі і неслі начную варту каля статку свайго.
  • 9. І вось Ангел Гасподні стаў перад імі,
    і слава Гасподня азарыла іх;
    і напоўніліся страхам вялікім.
  • 10. І сказаў ім Ангел: не бойцеся,
    бо вось абвяшчаю вам радасць вялікую,
    якая будзе ўсяму народу:
  • 11. нарадзіўся вам сёння ў горадзе Давідавым Збавіцель,
    Які ёсць Хрыстос Гасподзь;
  • 12. і вось вам знак:
    вы знойдзеце Дзіцятка спавітае, што ляжыць у яслях.
  • 13. І раптам з‘явілася з Ангелам шматлікае воінства нябеснае,
    усхваляючы Госпада і прамаўляючы:
  • 14. слава ў вышніх Богу і на зямлі мір,
    у людзях добрая воля.
  • 15. І сталася: калі адышлі ад іх Ангелы на неба,
    людзі-пастухі казалі адзін аднаму:
    пойдзем у Віфлеем і паглядзім тое,
    што адбылося, пра што Гасподзь абвясціў нам.
  • 16. І, спяшаючыся, прыйшлі,
    і знайшлі Марыю і Іосіфа,
    і Дзіцятка, што ляжала ў яслях.
  • 17. Убачыўшы ж, абвясцілі тое,
    што было сказана ім пра гэтае Дзіця.
  • 18. І ўсе, хто чуў, здзіўляліся таму, што казалі ім пастухі.
  • 19. А Марыя захоўвала ўсе словы гэтыя,
    складаючы ў сэрцы Сваім.
  • 20. І вярнуліся пастухі, славячы і хвалячы Бога
    за ўсё, што пачулі і ўбачылі,
    як было сказана ім.
  • 21. І калі споўнілася восем дзён,
    каб абрэзаць Дзіця,
    далі імя Яму Іісус,
    названае Ангелам перш, чым Ён зачаты быў ва ўлонні.
  • 22. І калі споўніліся дні ачышчэння іх паводле закону Маісеевага,
    прынеслі Яго ў Іерусалім, каб прадставіць Яго Госпаду, —
  • 23. як напісана ў законе Гасподнім:
    каб кожнае дзіця мужчынскага полу, што раскрывае ўлонне,
    было пасвячона Госпаду, —
  • 24. і каб прынесці ахвяру паводле
    сказанага ў законе Гасподнім:
    пару горліц або дваіх птушанят галубіных.
  • 25. І вось, быў у Іерусаліме чалавек, імя якому Сімяон.
    І чалавек гэты, праведны і богабаязны,
    чакаў суцяшэння Ізраіля,
    і Дух Святы быў на ім.
  • 26. І было яму прадвешчана Духам Святым,
    што ён не ўбачыць смерці,
    пакуль не ўбачыць Хрыста Гасподняга.
  • 27. І прыйшоў ён у Духу ў храм.
    І калі бацькі прынеслі Дзіця Іісуса,
    каб выканаць над Ім устаноўленае па закону,
  • 28. ён узяў Яго на рукі,
    благаславіў Бога і сказаў:
  • 29. цяпер адпускаеш раба Твайго, Уладыка,
    паводле слова Твайго, з мірам;
  • 30. бо бачылі вочы мае збаўленне Тваё,
  • 31. якое Ты ўгатаваў перад абліччам усіх народаў,
  • 32. святло для асветы язычнікаў і славу народа Твайго Ізраіля.
  • 33. Іосіф жа і Маці Яго здзіўляліся сказанаму пра Яго.
  • 34. І благаславіў іх Сімяон
    і сказаў Марыі, Маці Яго:
    вось, Ён ляжыць для падзення і паўстання многіх у Ізраілі
    і на знаменне супярэчання, —
  • 35. і Табе Самой душу пратне меч, —
    каб адкрыліся многіх сэрцаў помыслы.
  • 36. І была Анна прарочыца,
    дачка Фануілава, з калена Асіравага,
    якая дасягнула глыбокай старасці,
    пражыўшы з мужам сем год ад дзявоцтва свайго,
  • 37. удава гадоў васьмідзесяці чатырох,
    якая не адыходзіла ад храма,
    пастамі і малітвамі служачы Богу дзень і ноч.
  • 38. І яна ў той самы час падышоўшы, славіла Госпада
    і гаварыла пра Яго ўсім, хто чакаў збаўлення ў Іерусаліме.
  • 39. І калі выканалі яны ўсё паводле Закону Гасподняга,
    вярнуліся ў Галілею, у горад свой Назарэт.
  • 40. Дзіця ж расло
    і ўмацоўвалася духам, напаўняючыся мудрасцю,
    і благадаць Божая была на Ім.
  • 41. І хадзілі бацькі Яго штогод у Іерусалім на свята Пасхі.
  • 42. І калі Яму было дванаццаць гадоў,
    узышлі яны ў Іерусалім, паводле звычаю свята,
  • 43. і правялі тыя дні;
    і калі вярталіся яны, застаўся Хлопчык Іісус у Іерусаліме;
    і не ведалі Іосіф і Маці Яго;
  • 44. думаючы, што Ён разам са спадарожнымі,
    прайшлі яны дзённы шлях;
    і сталі шукаць Яго сярод сваякоў і знаёмых;
  • 45. і не знайшоўшы Яго,
    вярнуліся ў Іерусалім, шукаючы Яго.
  • 46. І сталася: праз тры дні знайшлі Яго ў храме,
    калі сядзеў Ён сярод настаўнікаў,
    слухаў іх і пытаўся ў іх;
  • 47. і дзівіліся ўсе, хто слухаў Яго, розуму і адказам Яго.
  • 48. І ўбачыўшы Яго, яны вельмі здзівіліся,
    і Маці Яго сказала Яму: Дзіця! чаму Ты зрабіў нам так?
    Вось, бацька Твой і Я, пакутуючы, шукалі Цябе.
  • 49. І сказаў Ён ім: чаго ж вы шукалі Мяне?
    хіба вы не ведалі,
    што Я павінен быць у тым, што належыць Айцу Майму?
  • 50. Але яны не зразумелі слова, якое Ён казаў ім.
  • 51. І Ён пайшоў з імі, і прыйшоў у Назарэт;
    і быў паслухмяны ім.
    І Маці Яго захоўвала ўсе словы гэтыя ў сэрцы Сваім.
  • 52. А Іісус узрастаў у мудрасці і гадах,
    і ў любві ў Бога і ў людзей.