- 1. І сталася ў адзін з тых дзён:
калі Ён вучыў народ у храме і дабравесціў,
прыйшлі першасвятары і кніжнікі са старэйшынамі - 2. і сказалі Яму, гаворачы:
скажы нам, якою ўладаю Ты гэта робіш
альбо хто даў Табе ўладу гэтую? - 3. І, адказваючы, Ён сказаў ім: спытаю ў вас і Я адну рэч,
і скажыце Мне: - 4. хрышчэнне Іаанава з неба было ці ад людзей?
- 5. Яны ж разважалі паміж сабою,
гаворачы: калі скажам: "з неба",
то скажа: "чаму ж вы не паверылі яму?" - 6. а калі ж скажам: "ад людзей",
то ўвесь народ каменнем паб’е нас,
бо ён перакананы, што Іаан — гэта прарок. - 7. І адказалі, што не ведаюць, адкуль.
- 8. Іісус жа сказаў ім:
і Я не скажу вам, якою ўладаю гэта раблю. - 9. І пачаў Ён казаць народу прытчу гэтую:
адзін чалавек пасадзіў вінаград
і аддаў яго вінаградарам,
і адлучыўся на доўгі час; - 10. і ў пэўную пару паслаў да вінаградараў раба,
каб далі яму пладоў з вінаградніка;
але вінаградары, набіўшы яго, адаслалі ні з чым. - 11. І паслаў яшчэ другога раба;
але яны і таго, набіўшы і зняважыўшы, адаслалі ні з чым. - 12. І паслаў яшчэ трэцяга,
але яны і таго, параніўшы, прагналі. - 13. Тады сказаў гаспадар вінаградніка: што мне рабіць?
пашлю сына майго ўзлюбленага,
можа, яго ўбачыўшы, яны пасаромеюцца. - 14. Але, убачыўшы яго, вінаградары разважалі між сабою,
кажучы: гэта спадкаемец;
хадзем, заб’ем яго, і спадчына будзе наша. - 15. І, вывеўшы яго вон з вінаградніка, забілі.
Што ж зробіць з імі гаспадар вінаградніка? - 16. Прыйдзе і знішчыць вінаградараў гэтых,
і аддасць вінаграднік іншым.
Тыя, што слухалі, сказалі: няхай не будзе так! - 17. Ён жа, паглядзеўшы на іх,
сказаў: што значыць гэтае напісанае:
"камень, які адкінулі будаўнікі,
той самы стаў галавою вугла"? - 18. Усякі, хто ўпадзе на гэты камень, разаб’ецца,
а на каго ён упадзе, таго раздушыць. - 19. І намерыліся першасвятары і кніжнікі
накласці на Яго рукі ў тую ж гадзіну, але пабаяліся народа,
бо зразумелі, што пра іх сказаў Ён гэтую прытчу. - 20. І, пасачыўшы за Ім, падаслалі выведнікаў,
якія, прыняўшы выгляд праведных,
злавілі б Яго на слове,
каб выдаць Яго начальству і ўладзе намесніка. - 21. І яны спыталі ў Яго, кажучы: Настаўнік!
мы ведаем, што Ты правільна гаворыш і вучыш,
і не глядзіш на абліччы, але па праўдзе шляху Божаму вучыш; - 22. ці дазволена нам даваць падатак кесару, ці не?
- 23. Ён жа, зразумеўшы хітрасць іх,
сказаў ім: што вы Мяне спакушаеце? - 24. пакажыце Мне дынарый:
чыю выяву і надпіс ён мае?
Яны сказалі ў адказ: кесара. - 25. Ён сказаў ім:
вось і аддавайце кесарава кесару, а Божае Богу. - 26. І не змаглі яны злавіць Яго на слове перад народам,
і, здзівіўшыся адказу Яго, замоўклі. - 27. Тады падышлі да Яго некаторыя з садукеяў,
якія кажуць, што няма ўваскрасення,
і спыталі Яго, - 28. кажучы: Настаўнік! Маісей напісаў нам:
"калі ў каго памрэ брат, што меў жонку, і памрэ бяздзетным,
то няхай брат яго возьме жонку і адродзіць семя брату свайму"; - 29. было сем братоў;
і першы, узяўшы жонку, памёр бяздзетны; - 30. і ўзяў другі тую жонку,
і ён памёр бяздзетны; - 31. і трэці ўзяў яе,
і так усе сямёра;
і не пакінулі дзяцей, і памерлі, - 32. пасля ж усіх памерла і жонка;
- 33. дык вось, пры ўваскрасенні катораму з іх будзе яна жонкаю?
бо сямёра мелі яе жонкаю. - 34. І сказаў ім Іісус у адказ:
сыны веку гэтага жэняцца і выходзяць замуж, - 35. а спадобленыя дасягнуць таго веку і ўваскрасення з мёртвых
не жэняцца і замуж не выходзяць; - 36. і памерці ўжо не могуць,
бо яны роўныя Ангелам і сыны Божыя яны,
будучы сынамі ўваскрасення. - 37. А што мёртвыя ўваскрэснуць,
і Маісей паказаў у аповедзе пра купіну,
называючы Госпада Богам Аўраама і Богам Ісаака, і Богам Іакава. - 38. Ён жа Бог не мёртвых, а жывых,
бо ў Яго ўсе жывыя. - 39. У адказ некаторыя з кніжнікаў сказалі:
Настаўнік! Ты добра сказаў. - 40. І ўжо больш не асмельваліся пытацца ў Яго ні пра што.
Ён жа сказаў ім: - 41. як гэта гавораць, што Хрыстос — сын Давідаў?
- 42. А сам Давід гаворыць у кнізе псалмоў:
"сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзі праваруч Мяне, - 43. пакуль пакладу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх".
- 44. Дык вось, Давід Госпадам Яго называе,
і як жа Ён сын яму? - 45. І калі слухаў увесь народ, Ён сказаў вучням Сваім:
- 46. сцеражыцеся кніжнікаў, якім падабаецца хадзіць у доўгіх уборах
і якія любяць вітанні на плошчах і наперадзе сядзець у сінагогах,
і ўзляжаць наперадзе на гасцінах, - 47. і якія праядаюць дамы ўдоў і напаказ доўга моляцца;
яны прымуць большае асуджэнне.
Головна > Бібліотека > Бібліїстика > Переклади Біблії > Переклади Біблії білоруською мовою > Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП > Святое Дабравесце паводле Лукi > Глава 20