Глава 16

  • 1. Казаў жа Ён і вучням Сваім:
    адзін чалавек быў багаты і меў домаўпраўніка,
    які быў абвінавачаны перад ім, што растрачвае маёмасць яго;
  • 2. і, паклікаўшы яго, сказаў яму: што гэта я чую пра цябе?
    дай адказ пра тваё ўпраўленне домам,
    бо ты не можаш больш упраўляць.
  • 3. Сказаў жа домаўпраўнік сам сабе: што мне рабіць,
    бо гаспадар мой адбірае ў мяне ўпраўленне домам?
    капаць не здужаю, жабраваць саромеюся;
  • 4. ведаю, што зрабіць,
    каб мяне, калі адстаўлены буду ад упраўлення,
    прынялі ў свае дамы.
  • 5. І, паклікаўшы асобна кожнага з даўжнікоў гаспадара свайго,
    казаў першаму: колькі ты вінен гаспадару майму?
  • 6. Той жа сказаў: сто мер алею.
    І сказаў яму: вазьмі сваю распіску
    і сядзь хутчэй напішы: пяцьдзесят.
  • 7. Потым сказаў другому: а ты колькі вінен?
    Той адказаў: сто мер пшаніцы.
    І сказаў яму: вазьмі сваю распіску
    і напішы: восемдзесят.
  • 8. І пахваліў гаспадар няправеднага домаўпраўніка,
    што ён разумна зрабіў;
    бо сыны веку гэтага разумнейшыя за сыноў святла ў родзе сваім.
  • 9. І Я вам кажу:
    здабывайце сабе сяброў багаццем няправедным,
    каб яны, калі збяднееце, прынялі вас у вечныя сялібы.
  • 10. Верны ў найменшым і ў многім верны,
    а няправедны ў найменшым і ў многім няправедны.
  • 11. Таму калі ў няправедным багацці вы не былі верныя,
    хто вам даверыць сапраўднае?
  • 12. І калі ў чужым вы не былі верныя,
    хто вам дасць ваша?
  • 13. Ніякі раб не можа служыць двум гаспадарам,
    бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць,
    ці аднаго будзе трымацца, а другім пагарджаць.
    Не можаце Богу служыць і мамоне.
  • 14. Чулі ўсё гэта і фарысеі,
    якія былі срэбралюбівымі,
    і насміхаліся з Яго.
  • 15. І Ён сказаў ім:
    вы паказваеце сябе праведнымі перад людзьмі,
    але Бог ведае сэрцы вашы;
    бо што ў людзей высокае, тое мярзота перад Богам.
  • 16. Закон і прарокі — да Іаана;
    з таго часу Царства Божае дабравесціцца,
    і кожны з намаганнямі ўваходзіць у яго.
  • 17. Ды лягчэй небу і зямлі прайсці,
    чым адной рысцы ў законе прапасці.
  • 18. Кожны, хто разводзіцца з жонкаю сваёю і бярэ іншую,
    той пралюбадзейнічае,
    і хто бярэ разведзеную з мужам,
    той пралюбадзейнічае.
  • 19. Адзін чалавек быў багаты
    і апранаўся ў парфіру і вісон,
    і кожны дзень раскошна банкетаваў.
  • 20. І быў адзін убогі, імем Лазар,
    які ляжаў перад варотамі яго, пакрыты язвамі,
  • 21. і хацеў насыціцца крошкамі, што падалі са стала багача;
    а яшчэ і сабакі, прыходзячы, лізалі язвы яго.
  • 22. І сталася, што памёр убогі
    і аднесены быў ангеламі на лона Аўраамава;
    памёр і багаты, і пахавалі яго;
  • 23. і ў пекле, будучы ў муках, узняў вочы свае
    і ўбачыў здалёк Аўраама і Лазара на лоне яго,
  • 24. і, ўсклікнуўшы, сказаў: ойча Аўрааме,
    змілуйся нада мною і пашлі Лазара,
    каб ён абмакнуў канец пальца свайго ў ваду і астудзіў язык мой,
    бо я пакутую ў полымі гэтым.
  • 25. Аўраам жа сказаў: дзіця! успомні,
    што ты атрымаў добрае сваё ў жыцці сваім,
    а Лазар гэтак жа ліхое;
    цяпер жа ён тут суцяшаецца, а ты пакутуеш;
  • 26. і звыш усяго гэтага
    паміж намі і вамі прорва вялікая ўстаноўлена,
    каб тыя, што хочуць перайсці адсюль да вас, не маглі,
    і каб адтуль да нас не пераходзілі.
  • 27. Тады сказаў ён: прашу цябе, ойча,
    пашлі яго ў дом бацькі майго,
  • 28. бо ў мяне пяць братоў, няхай ён засведчыць ім,
    каб і яны не прыйшлі ў гэтае месца мучэння.
  • 29. Кажа яму Аўраам: яны маюць Маісея і прарокаў;
    няхай слухаюць іх.
  • 30. А той сказаў: не, ойча Аўрааме,
    але калі хто з мёртвых прыйдзе да іх, пакаюцца.
  • 31. Ён жа сказаў яму: калі Маісея і прарокаў не слухаюць,
    то, калі б хто і з мёртвых уваскрэс, не павераць.