Глава 12

< предыдущая глава   следующая глава >
Глава 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
  • 1. Хто любіць настаўленьне, той любіць веды; а хто ненавідзіць засьцярогі, той невук.
  • 2. Добры здабывае ласку ў Госпада; а чалавека падступнага Ён асудзіць.
  • 3. Ня сьцьвердзіць сябе чалавек беззаконьнем; а корань праведнікаў непахісны.
  • 4. Дабрачынная жонка - вянок мужу свайму; а ганебная - як гнілізна ў касьцях у яго.
  • 5. Помыслы праведных - праўда, а намыслы бязбожных - падступнасьць.
  • 6. Словы бязбожных - засада на кроў, а вусны праведных ратуюць іх.
  • 7. Як кранецца бязбожных няшчасьце - і няма іх, а дом праведных стаіць.
  • 8. Хваляць чалавека паводле меры розуму ягонага, а распусны сэрцам будзе ў пагардзе.
  • 9. Лепей быць простым, але мець працу, чым быць ганарыстым, але ня мець хлеба.
  • 10. Праведны дбае і пра жыцьцё быдла свайго, а сэрца бязбожных жорсткае.
  • 11. Хто ўрабляе зямлю сваю, насыціцца хлебам; а хто ідзе па сьлядах гультаёў, той розумам бедны.
  • 12. Бязбожны хоча злавіць яго ў сетку зла; а корань праведных цьвёрды.
  • 13. Бязбожны ловіцца грахамі вуснаў сваіх; а праведны выйдзе зь бяды.
  • 14. Ад плоду вуснаў сваіх чалавек насычаецца дабром, і плата чалавеку - паводле дзеяў рук ягоных.
  • 15. Дарога немысьля простая ў вачах ягоных; а хто слухае рады, той мудры.
  • 16. У немысьля адразу выяўляецца гнеў ягоны, а разумны тоіць абразу.
  • 17. Хто кажа тое, што ведае, той кажа праўду: а ў сьведкі ілжывага - ашуканства.
  • 18. Сёй-той пустаслоў б'е як мечам, а язык мудрых - ацаляе.
  • 19. Вусны праўдзівыя вечна жывуць, а ілжывы язык - хвіліну.
  • 20. Хітрына - у сэрцы ў зламысьнікаў, радасьць - у міратворцаў.
  • 21. Ня станецца праведніку ніякага ліха, а бязбожныя будуць напоўнены злом.
  • 22. Агіда Госпаду - вусны ілжывыя, а хто гаворыць праўду, даспадобы Яму.
  • 23. Чалавек разважлівы ўтойвае веды, а сэрца немысьляў выказвае дурасьць.
  • 24. Рука руплівая здабудзе ўладу, а гультайская пад данінай будзе.
  • 25. Смутак на сэрцы падаўляе чалавека, а добрае слова разьвесяляе яго.
  • 26. Праведнік паказвае блізкаму свайму дарогу, а дарога бязбожных уводзіць іх у згубу.
  • 27. Гультай ня смажыць сваёй дзічыны; а чалавек руплівы мецьме каштоўны набытак.
  • 28. На дарозе праўды - жыцьцё, і на сьцежцы яе няма сьмерці.