Головна > Бібліотека > Бібліїстика > Переклади Біблії > Переклади Біблії білоруською мовою > Бiблiя беларуская. Пераклад Сёмухи > Стары Запавет > Выслоўi > Глава 31

Глава 31

1. Слова Лемуіла цара. Настаўленьне, якое дала яму маці ягоная:
2. што, сыне мой? Што, сыне ўлоньня майго? Што, сыне зарокаў маіх?
3. Не аддавай жанчыне сілы тваёй, ні шляхоў тваіх пагубніцам цароў.
4. Не царам, Лемуіле, не царам піць віно, і не князям - сякеру,
5. каб, напіўшыся, яны не забылі закона і не перакруцілі суд усіх прыгнечаных.
6. Дайце сякеру таму, хто гіне, і віно засмучанаму душою;
7. хай ён вып'е і забудзе беднасьць сваю і не згадае больш пра сваю пакуту.
8. Размыкай вусны свае за безгалосага і дзеля абароны ўсіх занядбаных.
9. Размыкай вусны свае дзеля правасудзьдзя і дзеля беднага і гаротнага.
10. Хто знойдзе дабрадзейную жонку? цана яе вышэй за жэмчуг.
11. Пэўнае ў ёй сэрца мужа яе, і не застанецца ён бяз прыбытку.
12. Яна аддае яму дабром, а ня злом, ва ўсе дні жыцьця свайго.
13. Здабывае воўну і лён, і ахвотна працуе сваімі рукамі.
14. Яна, як купецкія караблі, здалёку вязе свой хлеб.
15. Яна ўстае на досьвітку, і раздае ежу ў доме сваім і належнае слугам сваім.
16. Падумае пра поле, і купляе яго; ад плёну рук сваіх садзіць вінаграднік.
17. Апярэзвае сілаю сьцёгны свае і мацуе мышцы свае.
18. Яна адчувае, што занятак яе добры, і - сьветач яе ня тухне і ўначы.
19. Працягвае рукі свае да прасьніцы, і пальцы яе бяруцца за верацяно.
20. Далоню сваю яна растуляе беднаму, і руку сваю падае ўбогаму.
21. Не баіцца сьцюжы для сям'і сваёй, бо ўся сям'я яе апранута ў двайную адзежу.
22. Яна робіць сабе дываны; вісон і пурпура - вопратка яе.
23. Муж яе вядомы каля брамы, калі сядзіць са старэйшынамі зямлі.
24. Яна робіць покрывы, і прадае, і паясы дастаўляе купцам Фінікійскім.
25. Моц і прыгажосьць яе - вопратка яе, і весела глядзіць яна ў будучыню.
26. Вусны свае растуляе з мудрасьцю, і добрая парада на языку ў яе.
27. Яна сочыць за гаспадаркай у доме сваім і ня есьць хлеба гультайскага.
28. Устаюць дзеці - і дагаджаюць ёй, - муж, і хваліць яе:
29. "шмат было жонак дабрадзейных; але ты пераўзышла іх усіх".
30. Мілавіднасьць падманлівая і прыгажосьць марная; а жонка, якая баіцца Госпада, вартая пахвалы.
31. Дайце ёй ад плёну рук яе, і хай праславяць яе каля брамы ўчынкі яе!