- 1. Калі сядзеш есьці ежу з валадаром, дык уважай, што перад табою;
- 2. і пастаў заслону ў горле тваім, калі ты ненаедны.
- 3. Не спакушайся ласнымі прысмакамі; гэта - уяўная ежа.
- 4. Ня турбуйся пра тое, каб набыць багацьце; адкінь такія думкі твае.
- 5. Зьвернеш вочы твае на яго, і - яго ўжо няма; бо яно зробіць сабе крылы і, як арол, паляціць да неба.
- 6. Не каштуй ежы ў чалавека зайздросьлівага, і не спакушайся ласнымі прысмакамі ягонымі,
- 7. бо, якія думкі ў душы ў яго, такі і ён сам; "еж і пі", кажа ён табе, а сэрца яго не з табою.
- 8. Кавалак, які ты зьеў, вырыгнеш, і добрыя словы твае ты ўжывеш марна.
- 9. У вушы неразумнаму не кажы, бо ён занядбае разумныя словы твае.
- 10. Не перасоўвай мяжы даўняй і на поле сіротаў не заходзь;
- 11. бо Абаронца ў іх моцны; Ён заступіцца за справу іхнюю перад табою.
- 12. Прыхілі сэрца тваё да вучэньня і вушы твае - да разумных слоў.
- 13. Не пакідай юнака без пакараньня; калі пакараеш яго дубцом, ён не памрэ:
- 14. ты пакараеш яго дубцом і ўратуеш душу яго ад пекла.
- 15. Сыне мой! калі сэрца тваё будзе мудрае, парадуецца і маё сэрца;
- 16. і душа мая будзе радавацца, калі вусны твае будуць казаць слушна.
- 17. Хай не зайздросьціць сэрца тваё грэшнікам; а хай будзе яно ва ўсе дні ў страху Гасподнім;
- 18. бо ёсьць будучыня, і надзея твая ня страчана.
- 19. Слухай, сыне мой, і будзь мудры, і кіруй сэрца тваё на просты шлях.
- 20. Ня будзь сярод тых, што ўпіваюцца віном, сярод тых, што аб'ядаюцца мясам:
- 21. бо п'яніца і ненаяда зьбяднеюць, а санлівец апранецца ў рызманы.
- 22. Слухайся бацькі твайго: ён спарадзіў цябе; і не пагарджай маці тваёй, калі яна будзе старая.
- 23. Купі ісьціну, і не прадавай мудрасьці і разумнага вучэньня.
- 24. Радуецца бацька праведніка, і, хто нарадзіў мудрага - радуецца зь яго.
- 25. Хай весяліцца бацька твой і хай радуецца маці твая, якая цябе нарадзіла.
- 26. Сыне мой! аддай сэрца тваё мне, а вочы твае хай сочаць за шляхамі маімі:
- 27. бо распусьніца - глыбокая прорва, а чужая жонка - вузкі калодзеж;
- 28. яна, як разбойнік, сядзіць у засадзе і памнажае сярод людзей здраднікаў.
- 29. У каго гора? у каго нядоля? у каго бяспрычынныя раны? у каго чырвоныя вочы?
- 30. У тых, што доўга сядзяць за віном, што прыходзяць скаштаваць віна неразьведзенага.
- 31. Не глядзі на віно, як яно чырванее, як яно прамяніцца ў келіху, як яно роўненька ліецца;
- 32. пазьней яно ўкусіць, як змей, і ўджаліць, як асьпід;
- 33. вочы твае будуць глядзець на чужых жонак, і сэрца тваё загаворыць распуснае;
- 34. і ты будзеш, як заснулы сярод мора і як на версе мачты.
- 35. І скажаш: "білі мяне, мне не балела, штурхалі мяне, і я не адчуваў. Калі прачнуся, зноў буду рабіць тое самае."
Головна > Бібліотека > Бібліїстика > Переклади Біблії > Переклади Біблії білоруською мовою > Бiблiя беларуская. Пераклад Сёмухи > Стары Запавет > Выслоўi > Глава 23