- 1. І гаварыў далей Ёў слова сваё і сказаў:
- 2. о, калі б я быў, як у ранейшыя месяцы, як у тыя дні, калі Бог асланяў мяне,
- 3. калі сьвяцільня Ягоная сьвяціла над галавою маёю, і я пры сьвятле Ягоным хадзіў у цемры;
- 4. як быў я ў дні маладосьці маёй, калі ласка Божая была над намётам маім,
- 5. калі яшчэ ўсеўладны быў са мною, і дзеці мае вакол мяне,
- 6. калі шляхі мае абмываліся малаком і скала крынічыла мне ручаі алею!
- 7. Калі я выходзіў да брамы горада і на плошчы ставіў седзішча сваё,
- 8. хлопцы, убачыўшы мяне, хаваліся, а старыя ўставалі і стаялі;
- 9. князі ўстрымліваліся ад прамовы і пальцы клалі на вусны свае;
- 10. голас знакамітых змаўкаў, і язык у іх прыліпаў да паднябеньн.я іхняга.
- 11. Вуха, якое чула мяне, улешчвала мяне; вока, якое бачыла, хваліла мяне,
- 12. бо я ратаваў пакутніка, які енчыў, і сірату бездапаможнага.
- 13. Дабраславеньне таго, хто гінуў, прыходзіла на мяне, і сэрцу ўдавы прыносіў я радасьць.
- 14. Я апрануўся ў праўду, і суд мой апранаў мяне як мантыя і турбан.
- 15. Я быў вачыма сьляпому і нагамі кульгаваму;
- 16. бацькам быў я ўбогім і цяжбіну, якое я ня ведаў, разьбіраў уважліва.
- 17. Крышыў я беззаконнаму сківіцы і з зубоў ягоных вырываў крадзенае.
- 18. І казаў я: у гнязьдзе маім сканаю, і дзён маіх будзе многа, як пяску;
- 19. корань мой адкрыты вадзе, і раса начуе на вецьці маім;
- 20. слава мая ня старыцца, лук мой моцны ў руцэ маёй.
- 21. Уважалі мне і чакалі, і маўчалі пры радзе маёй.
- 22. Пасьля слоў маіх ужо не разважалі; мова мая капала на іх.
- 23. Чакалі мяне, як дажджу, і, як дажджу позьняму, разьзяўлялі вусны свае.
- 24. Бывала, усьміхнуся ім, - яны ня вераць; і сьвятла твару майго яны не азмрочвалі.
- 25. Я назначаў шляхі ім і сядзеў на чале і жыў як цар у коле вояў, як суцешнік заплаканых.
Головна > Бібліотека > Бібліїстика > Переклади Біблії > Переклади Біблії білоруською мовою > Бiблiя беларуская. Пераклад Сёмухи > Стары Запавет > Ёв > Глава 29
