Глава 48

< предыдущая глава   следующая глава >
Глава 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73
  • 1. Кіроўцу хору. Сыноў Карэевых. Псальма.
  • 2. Слухайце гэта, усе народы; уважайце гэтаму ўсе, хто жыве на сьвеце,
  • 3. і простыя, і знакамітыя, багаты, гэтак сама і бедны;
  • 4. вусны мае вымавяць мудрасьць, а развагі сэрца майго - веданьне.
  • 5. Нахілю вуха маё да прыпавесьці; адкрыю загадку маю на арфе:
  • 6. "чаго мне баяцца ў дні бедства, калі абчэпіць мяне злосьць шляхоў маіх беззаконных",
  • 7. якія надзею кладуць на багацьце і сваімі дастаткамі хваляцца?
  • 8. Чалавек ня выкупіць брата свайго ніяк і за яго ня дасьць выкупу Богу;
  • 9. бо выкуп за душы іхнія дарагі, і ня будзе таго вавек,
  • 10. каб застаўся хто жыць назаўсёды і ня ўбачыў магілы.
  • 11. Кожны бачыць, што і мудрыя паміраюць, як і невукі і бязглуздыя гінуць, пакідаюць маёмасьць сваю іншым.
  • 12. У думках у іх, што хаты іхнія вечныя, і што харомы іхнія з роду да роду, і землі свае яны называюць сваімі імёнамі.
  • 13. Ды не застанецца ў пашане чалавек, падобна жывёле, якая гіне.
  • 14. Такая дарога іхняя ёсьць іхняя неразумнасьць, хоць за імі ідуць тыя, што думку іхнюю ўхваляюць.
  • 15. Як авечак, у апраметную іх зьвядуць: сьмерць будзе іх пасьвіць, а раніцай праведнікі запануюць над імі; сіла іхняя вычарпаецца; магіла - жытлішча іхняе.
  • 16. Але вызваліць Бог душу маю ад улады сьмяротнага краю, калі прыме мяне.
  • 17. Ня бойся, калі чалавек багацее, калі слава дома ягонага множыцца:
  • 18. бо, памерлы, нічога з сабою ня возьме; ня пойдзе за ім слава ягоная,
  • 19. хоць пры жыцьці ён душы сваёй патураў, і ўслаўляюць цябе, калі ты сабе робіш дабро,
  • 20. але ён пойдзе да роду бацькоў сваіх, якія ніколі ня ўбачаць сьвятла.
  • 21. Чалавек у пашане, але неразумны, падобны да жывёлы, якая гіне.