Глава 101

  • 1. Малітва спрагненага, калі ён смуткуе і вылівае прад Госпадам скруху сваю.
  • 2. Госпадзе! пачуй малітву маю, і енк мой хай дойдзе да Цябе.
  • 3. Не хавай аблічча Твайго ад мяне; у дзень смутку майго прыхілі да мяне вуха Тваё; у дзень, калі паклічу Цябе, адразу пачуй мяне.
  • 4. Бо зьніклі, як дым, дні мае, і косткі мае абпаленыя, як галавешка;
  • 5. сэрца маё ўражанае, і высахла, як трава, аж я забываюся есьці мой хлеб;
  • 6. ад голасу стогну майго косткі мае прысталі да плоці маёй.
  • 7. Я стаў падобны да пелікана ў пустыні; я зрабіўся як сыч у руінах;
  • 8. ня сплю і сяджу, як адзінокая птушка на даху.
  • 9. Кожны дзень клянуць мяне ворагі мае, і неабольнікі мае ганяць мяне.
  • 10. Я попел ем замест хлеба, і пітво маё разбаўляю сьлязьмі,
  • 11. ад гневу Твайго і абурэньня Твайго; бо Ты ўзвысіў мяне і скінуў мяне.
  • 12. Дні мае быццам цень, які ўхіляецца; і я высах, быццам трава.
  • 13. Ты ж, Госпадзе, вечна жывеш, і памяць пра Цябе з роду ў род.
  • 14. Ты паўстанеш, умілажалішся з Сіёна? бо час літаваць яго, бо прысьпеў час;
  • 15. бо рабы Твае палюбілі і каменьне ягонае, і попел ягоны шкадуюць.
  • 16. І збаяцца народы імя Гасподняга, і ўсе цары зямныя - славы Тваёй.
  • 17. Бо збудуе Гасподзь Сіён, і зьявіцца ў славе Сваёй;
  • 18. паглядзіць на малітву бездапаможных, і не пагардзіць малітваю іхняй.
  • 19. Пра гэта напісана будзе роду наступнаму, і пакаленьне наступнае ўславіць Госпада,
  • 20. бо Ён прынік са святой гары Сваёй; зь нябёсаў глянуў Гасподзь на зямлю,
  • 21. каб пачуць стогны вязьняў, раскаваць сыноў сьмерці,
  • 22. каб абвяшчалі на Сіёне імя Гасподняе, і славу Яму - у Ерусаліме,
  • 23. калі зьбяруцца народы разам і царствы служыць Госпаду.
  • 24. Стаміў Ён на шляху сілу маю, скараціў дні мае.
  • 25. Я сказаў: Божа мой! не забяры мяне на палавіне дзён маіх. Твае гады ў роды родаў.
  • 26. На пачатку Ты, Госпадзе, заснаваў зямлю, і нябёсы - дзея рук Тваіх;
  • 27. яны загінуць, а Ты застанешся; і ўсе яны, як рыза, спарахнеюць, і, як адзеньне, Ты пераменіш іх, - і зьменяцца;
  • 28. але Ты - той самы, і гады Твае ня скончацца.
  • 29. Сыны рабоў Тваіх будуць жыць, і семя іхняе ўмацуецца прад абліччам Тваім.